Tijdens hun hechte relatie maakten politieagent Fausto en zijn politiehond Rocko heel wat fantastische momenten mee. Hij vertelde: “Ik zweer je dat ik je alles heb gegeven wat ik mijn macht lag.”
Afscheid nemen van een geliefd huisdier valt altijd ontzettend zwaar. En hoe hechter de band, zo lastiger het afscheid.
Fausto Facha Valenzuela moest anderhalf jaar geleden afscheid nemen van zijn trouwe politiehond Rocko. Ze hadden 15 jaar lang samen gewerkt en geleefd, maar nu was het droevige moment aangebroken. Het eerbetoon van de politieagent aan zijn politiehond gaat compleet viraal en om de goede redenen. Dit is iets wat elke hondenliefhebber zou moeten lezen.
Fausto kroop op Facebook in de pen:
“Gisteravond liet ik je even in de garage naast de open deur, zodat je naar buiten kon kijken, we weten allebei dat je het niet leuk vond om opgesloten te zitten. Ik zat op de bank en hoorde een zwak geblaf. Ik rende naar je toe en zag iemand over straat lopen. Je kon niet meer bewegen, maar toch zorgde je tot op het einde voor me.
We spendeerden de hele middag en de hele nacht samen door met de televisie zachtjes aan. We wisten allebei dat we niet veel tijd meer hadden samen, dus maakten we een deal: voor elke aai, gaf je mijn hand een likje. Ik praatte de hele tijd, terwijl ik me inbeeldde dat je mij begreep, ik sprak over de dingen die we samen deden.”
Fausto is politieagent in Santa Fe in Argentinië en herinnerde zich de momenten die ze samen deelden. Rocko was dol op zijn werk, maar ook op barbecueën.
Fausto gaat verder: “Je kamer is leeg en terwijl ik schrijf gooi ik je zalfjes weg, je medicijnen, spullen die je niet meer zult gebruiken, vriend. Het doet me pijn dat ik niet meer kon doen, maar ik zweer je dat ik je alles heb gegeven wat ik in mijn macht had.”
“Vriend, als ik wakker word, zal ik je zware ademhaling niet meer horen, als ik ’s nachts de hoek omloop alvorens de auto in te stappen, zal ik het grootlicht aanzetten om naar je verblindende ogen te kijken, terwijl je naar mij rent, maar je zal er niet meer zijn. Vanavond zal ik de deur openen om je binnen te laten. Ik zal niets zien, maar we weten allebei dat je er toch nog bent.”
Dit eerbetoon dreef de tranen in onze ogen. Iedereen met een hond zal dit wel herkennen. Rust zacht, lieve Rocko.